If there is a place that is beautiful only because it’s too dark to see whether or not ugliness exists, that’s where you’ll find these songs and their characters.

Wiem, że jest Wam słabo na dźwięk słodkich słów "historia Kanady". Wiem, że niektórzy z naszych zacnych fanów zaszczycili swą obecnością wczorajszy egzamin poprawkowy z tego przedmiotu. I wiem, że wolelibyście otworzyć sobie żyły niż oopowiedzieć na jakiekolwiek kolejne pytanie z tego obszaru, lecz zróbcie sobie ostatnią przyjemność tej sesji i zajrzyjcie na Canadian History Superquiz! Pokaż klasę odpowiadając na zagadki takie jak:

9. When Trudeau said “Just watch me” he was talking about:

- The October Crisis

- The November Pickle

- a lot of bleeding hearts who can go on and bleed

- Doing a sick wheelie on his dirtbike

(Kto nie wyobraża sobie teraz Trudeau na motorze, ten trąba).

Co jeszcze na świecie? WIELE. Jakiś czas temu wylewałam tu łzy za sprawą przekonania, że nigdy już nie będę miała okazji uściskać ulubionego Kanadyjczyka - Spencera Kruga. Okazuje się jednak, że świat nie jest aż tak potworny i zawsze można liczyć na niezawodnych Front Row Heroes! To za ich sprawą jeszcze tej wiosny Spencer pod postacią projektu Moonface trafi na polskie sceny. Szczegóły i nasz udział w tym przedsięwzięciu póki co zostawiam owiane tajemnicą, a dobrzy ludzie przekonują, że to nie jedyni kanadyjscy wykonawcy, których ujrzymy w Krk w nadchodzących miesiącach (wykrzykniki).

Dziś słuchamy nowego nagrania Moonface, poczynionego w kolaboracji z fińską grupą Siinai. Cały album już w kwietniu, miłość, dobro i piękno. 

(Jeśli jednak nie reagujecie alergią na słowo pisane związane z kanadyjską historią, to Walrus oferuje zupełnie nienudny artykuł o wojnie brytyjsko-amerykańskiej z 1812)!

this is fun. what?

Jest tak zimno, że mózg zamarza. Mieszkam w igloo, śpiąc pod trzema kołdrami budzę się zmęczona leżącym na mnie ciężarem i dziś wiem, że jestem jednak prawdziwą Polką - narzekanie wypełnia mój dzień od świtu do nocy. Niechże to historyczne szaleństwo się już skończy. Publicznie przysięgam, że w przyszłym semestrze nie tknę żadnego przedmiotu z historią w nazwie. Udaję, że nie widzę historii teatru w planie.
Ech, znowuż ten gawędziarski styl...


Jeżeli macie za dużo czasu to zapraszam TU<3. Oto codzienna dawka kanadyjskości. Gwarantuję, że jeżeli będziecie śledzić na bieżąco, macie szanse zrozumieć kanadyjskie żarty, zacząć rozróżniać sportowców, porty w Nowej Szkocji i centra handlowe. Kiedy już do takiego sklepu traficie, będziecie znali marki wszystkich kanadyjskich słodyczy. Między jednym a drugim przystojniakiem w kasku i plastiku na twarzy, śpiewającymi kobietami czy zespołami o przedziwnych nazwach, znaleźć możemy informacje o wydarzeniach kulturalnych takich jak Festiwal Szekspirowski w Stratford, Ontario.

Miasto noszące nazwę miejsca urodzenia Szekspira, stworzyło Festiwal dla zysków ekonomicznych, a dziś, poza turystami i ich milionami, ściągają tutaj artyści z całego świata, by złożyć hołd brytyjskiemu mistrzowi, nauczyć się nowych kwestii na potrzeby castingów, podszkolić swój warsztat i zmienić sztuki Szekspira w cokolwiek dusza zapragnie. Luźne interpretacje jak najbardziej się nadają. Festiwal trwa kilka miesięcy, od kwietnia do listopada. W tym okresie mamy możliwość zobaczyć efekty pracy przyjeżdzających do Kanady artystów, którzy zainspirowali się Williamem. Ilość napisanych przez niego sztuk siłą rzeczy się nie zwiększy, toteż (działający od 1953) Festiwal, nie wymaga już, aby wszystko co zostanie zaprezentowane na scenie wychodziło wprost spod pióra Brytyjczyka. Podobno warto.

(Jesus Christ Superstar, Andrew Lloyd Webber and Tim Rice)

Wooow. I to też kanadyjskie: 

(naprawdę zabawna kreskówka, oparta na zasadach żywcem wyjętych z Robinsonów)

I Group of Seven. Dobrze, że nie znam się na malarstwie, bo musiałabym to komentować i interpretować. Ale na Wojnę pojechali. Szkoda tylko, że Emily Carr się nie zalicza się do jedynej Grupy artystycznej, jaką przyszło Kanadzie zrodzić. Tylko dlatego, że była kobietą. No nic. Jest Tom Thomson (który też do Group of Seven się w sumie nie należał. Damn.)

Jeszcze jedna ciekawostka:

ESEJ - szkic pisany prozą o tematyce filozoficznej, moralistycznej, krytycznej lub naukowej, w którym autor swobodnie rozwija interpretację jakiegoś zjawiska lub rozważa wybrany problem, nie ukrywając subiektywności przyjętego punktu widzenia. 

W eseju wywód autora nie podporządkowuje się rygorom standardowych rozumowań, natomiast znaczącą rolę odgrywają niezwykłe skojarzenia pomysłów, poetyckie obrazy, dygresje, paradoksalne formuły, aforyzmy, elementy narracji.

To tyle na dziś. Zachęcam gorąco do przewijania w dół strona po stronie. Sama chętnie bym to robiła, gdyby nie fascynacja Polonią w Ameryce Południowej, która mnie ogarnęła. Tam jest taaaak gorąco.   I jest biblioteka im. Ignacego Domeyki!

Update: przejęłyśmy Sekcję Kanadyjską KNA.


Dziękuję.