Zawarte w Za kogo ty się uważasz? opowiadania to tak naprawdę cykl obrazów z kolejnych etapów życia jednej kobiety, sięgające dzieciństwa i prowadzące aż ku później dorosłości. Dorastanie na biednej ontaryjskiej prowincji, przeprowadzka do miasta, mocno skomplikowane relacje rodzinne, miłosne, zawodowe. Problem wyobcowania i nieprzystawalności, tematy stare jak świat. I to wszystko. Żadnych innowacji, akrobacji językowych, czysty realizm, ot, kronika życia kobiety jakich wiele. A jednak nie! Ona bowiem urzeka i nie daje o sobie zapomnieć. Gdy czytelnikowi wydaje się już, że wie, z jakiego typu wydawnictwem ma do czynienia, Munro ucieka swoją bohaterką od wszelkiego banału, cierpliwie i subtelnie snując opowieść o niespełnieniu. Opowieść podaną językiem przejrzystym, idealnie odmierzonym, całkowicie pozbawionym efekciarstwa. Warsztat mistrza.
Alice Munro za tę pozycję otrzymała Nagrodę Gubernatora Generalnego w roku 1978, a datę tę odkryłam z niemałym zdziwieniem, bo trzydzieści cztery lata później książka ta nadal wydaje się absolutnie świeża i współczesna. Na liście Gazety Wyborczej wśród 25 najważniejszych wydawnictw minionego roku - początkowo sądziłam, że trochę na wyrost, lecz w miesiąc po lekturze nadal nie mogę pozbyć się jej z głowy, więc może nie pomylili się wcale.
(Jedynie przekład pozostawia nieco do życzenia, mogło być o wiele lepiej, a i ewidentne pomyłki się trafiają).
Za kogo ty się uważasz? Alice Munro, W.A.B.
